Sunday, January 23, 2011

Merhaba

Ehm!

Ne zaman sevincle karisik heyecanli bir haber/olay beklesem uykum gelir benim.

Kalbim kut kut atarken, beynime fazla oksijen gittigi icin mi yoksa kutlemeler siklastikca bunye kaldiramadigi icin mi ne heyecan icinde beklerken, haberi alisa veya olay gerceklesene dakikalar kala kendimi uyurken buluveririm. Olay vuku buldugu anlarda uyandigimda da, uyku mahmurlugu ve sevincle karisik heyecan duygulari ile tamamen uyanana kadar ruya mi gercek mi pek anlamadan gecer o anlar...

Stesli bekleyislerin ise etkisi cok farkli oluyor bende. Onu da bu sira test edip onayladim net bir sekilde. Stresli bekleyislerde, beynim bekledigim seyin muhtemel neticelerini dusunup harap olmak yerine, geyik bir seye sarip onunla mesgul olmayi tercih ediyormus meger. Ama sadece ve sadece geyik seyler. Misal su anda isle/evle alakali da bir ton mesgul olabilecegim sey varken, zihnim onlarla degil de muhim olmayan seylerle dolmayi tercih ediyor. Iste bu sebepten, bir kac saat sonra aldigimda tum halet-i ruhiyyem ve hayatim uzerinde etkili olabilicek olan o haberi beklerken, kafami kurcalayan her nasilsa o degil de, Persembe gunu Fatmagul'e ne olacagi! (Evet evet, Fatmagul'un sucu ne?).. Yanii... 2 gundur buna sarmis durumdayim. Cunku Fatmagul'e ne olursa olsun, oldugunda benim hayatimdaki etkisi film bittiginde biteceginden, bilincaltim problem sirasinda onu one alip digerlerini arkaya iterek, boylelikle stresle bekledigim o haber alinana kadar da onunla streslerden streslere girerek helak olmaktan beni koruyor. Bundandir mideme yumruk gibi oturmus birseyler var gibi hissederken, kafamda o yumrugun asil sebebini dusunemiyor, dusunmek istemiyor olmam.

Insallah birkac saate hayirli haberler alirim ve Fatmagul'u de o haberle bir cirpida hayatimdan cikarip ciddi meselelerle ilgilenmeye geri donebilirim. Insallah!

Neyse, her ne kadar adi ironi geregi geyigi keselim olsa da amacinin tam tersi oldugunu goreceginiz bu blogu da bu nedenle bu aksam yazmaya basladim ki, bu ekstra stresli bekleyiste, kafami dagitacak birsey daha olsun (butun yuku Fatmagul'e yuklemeyelim)

Eh, bir yandan da 4 yillik sosyal paylasim sitesi bagimliligimdan bu aksam kurtulmaya karar vermis biri olarak, su bicare bilgisayara baktigimda, aklima eger facebook duser ise, ellerim onun o mel'un ismini adres bosluguna yazacagina, siginabilecegim kendime ait mutevazi bir sosyal paylasim ortamim olsun istedim :)

Valla zihnimin su anki durumu ile daha cok geyik yaparim gibi. Ordan burdan. Sozcuk corbasi gibi. Ama bu kadar yazmak kafi herhalde.

1 saate hayirli haberlerle gorusmek umidi ile...

1 comment: